پیوندها
- دنیای زیبای من
- افسانه شخصی
- رد پای خوبان
- سحر
- خاطر
- آرام
- بوف کور
- از گلابی تا گیلاس
- تناقض معتبر
- گل گندم
- کم آویز
- رها
- جلوتر از گرینویچ
- گلستان ترنج
- روزهای من
- مانده بر راه
- شعله فریاد
- نجوا
- باران عشق
- تلاوت اشک
- دو خط موازی
- آیا روحی اینجا هست ؟
- ستاره بارون
- تپشهای صادقانه
- ناپرهیزی
- رضا آوینی
- نیما
- بهار را باور کن
- سایه سمر
- حافظه تاریخی
- پاگرد
- شاخه های درهم
- روزهای من
- دایره مینا
- شعر امروز
- در حوالی این کوچه ها
- اراده گریز از شعر
- اسپریس
- سارا
- قلم
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1391 3
- اسفند 1390 4
- مرداد 1390 1
- اسفند 1388 4
- بهمن 1388 5
- دی 1388 2
- آذر 1388 6
- آبان 1388 9
- مهر 1388 2
- خرداد 1388 1
- اردیبهشت 1388 3
- اسفند 1387 3
- بهمن 1387 19
- دی 1387 1
آمار : 31695 بازدید
Powered by Blogsky
محمد
یکشنبه 13 دی‌ماه سال 1388 ساعت 07:03 ب.ظ
سلام وقت کردی یه سر بزن
و انسان هنوز رنج های خود را با توحش می پوشاند
سلام
خیلی غمگینه
راه حلی که راحت ترین است اما بدترین است.
خیابانی که به پله می‌ماند. رو به سوی حلقه‌ای و آسمانی که نمی‌توان انتهایش را دید. یا به سبب مه‌آلودگی یا ناتوانی نگاه ما یا از آنکه انتهایی در بین نیست. آسمان همانجا که شروع می‌شودشاید تمام می‌شود.
نه یک پله. پله‌کانی به مرگ. پلکانی به زندگی. کدام مرگ است کدام حیات؟
و این روزها چنان به احساسهای بی پیشینه دچاریم که عجیب نیست صحنه ای تا به این حد سرد و مرگ آلود التذاذی ببخشد ارجح به حس بودن و زندگی.
سلام
وبلاگ خوبی داری خیلی خوشم آمد.آرزوی موفقیت دارم.بما هم یه سری بزن خوشحال میشم....و من الله التوفیق
سلام
بیا با سر انگشتان عشق دفتر زندگی را نظاره کن ...
سبز باشی و ماندگار [گل]
سلام
هم یاس و هم امید یعنی همان خوف و رجاء ٬ رفتن یا که ماندن٬