با بط می گفت ماهیی در تب و تاب
باشد که بجوی رفته بازآید آب ؟
بط گفت من و تو چون شدیم کباب
دنیا پس مرگ ما چه دریا چه سراب
نانی بدو روز اگر شود حاصل مرد
وز کوزه شکسته ای دمی آبی سرد
محکوم کم از خودی نمی باید بود
یا خدمت چون خودی نمی باید کرد